بدخشان در غارت طالب و زورمند و حکومت

ولایتی که روزگاری حکم مقاومت در برابر طالبان را داشت اکنون تبدیل به منبع تغذیه مالی طالبان در معامله با 

زورمندان محلی و مقامات شده است و گذرگاه مواد مخدر و غارت معادن ولایت بدخشان به دلیل مرز مشترکی که با پاکستان و تاجیکستان دارد همواره مورد توجه بازیگران منطقه و جهان بوده ، دروازه شمال افغانستان که در دوران تاریک طالبان، پایگاه جبهه شمال بود و طی ده سال نخست دوران جدید در امنیت به سر می برد، اکنون در پنج سال گذشته مورد تهاجم نیروهای طالب قرار گرفته است.

تصرف ولسوالی های استراتژیک این ولایت زمانی صورت گرفت که مقام های فاسد و زورمندان محلی برای دست یابی به پول های هنگفت، مناطق را یکی پس از دیگری برای طالبان محیا و با لابی گری نمایندگان پارلمان، کاخ نشینان پایتخت را مجاب به سکوت در برابر معامله ها کردند.

قاچاق مواد مخدر به آسیای میانه و استخراج سنگ های قیمتی معادن چنان تجارت پرسودی برای مقام های حکومتی و طالبان به وجود آورده که فساد حتی بخش های امنیتی ولایت های بدخشان و تخار را زیر سلطه طالبان قرار داده است.

ولسوالی های بدخشان یکی پس از دیگری توسط طالبان تصرف و نیروهای امنیتی با لابی گری های سیاستمداران و نمایندگان پارلمان، عملیاتی علیه تروریستان صورت نمی دهند و حکومت به خوبی دریافته است که چشم پوشی ها می تواند سرمایه گذاری برای بقا در آینده باشد.

هزینه ی کمپین نامزدان پارلمانی و انتخابات ریاست جمهوری که همراه با تقلب های گسترده همراه بوده باید از منابعی تامین شود که در معامله با دولتمردان به وجود آمده است، شبکه های فسادی که از بالاترین رده های حکومتی تا مناطق دورافتاده را در برگرفته و دلیل اصلی شکست در میدان های نبرد می باشد.

مرز مشترک بدخشان با پاکستان راه ورود تروریستان است و سرحد با تاجیکستان حکم ترانزیت مواد مخدر به آسیای میانه را ایفا می کند و در این میان، همکاری زورمدان محلی با طالبان تجارت بزرگی به راه انداخته از گمرگ طالبان برای دریافت مالیات از قاچاقبران مواد مخدر گرفته تا استخراج معادن.

این تجارت پر سود از سوی شبکه ای از سیاستمداران، نمایندگان پارلمان و طالبان در تخار و بدخشان کنترل و رهبری می شود، پولی که مقامات حکومتی از این راه به دست می آورند صرف فساد و راه اندازی کمپین های انتخاباتی برای خود و دولتمردان می شود و از سوی دیگر روز به روز به قدرت طالبان می افزاید.

اواخر هفته گذشته ولسوالی زیباک این ولایت در 35 کیلومتری مرز با تاجیکستان به دست طالبان سقوط کرد اما به گفته سخنگوی کمیته مرزبانی امنیت ملی این کشور، وضعیت در مرز تاجیکستان با افغانستان آرام می باشد.

این آرامش در حالی است که هیچ عملیاتی از سوی نیروهای امنیتی علیه طالبان زیر سایه شبکه فساد و سکوت حکومت انجام نمی شود و نشان می دهد، تصرف چنین مناطقی بیشتر حکم تامین منابع مالی و بعد سیاسی برای این گروه دارد تا ناامن کردن مرزهای کشورهای همسایه.

رخنه کردن فساد در بخش های امنیتی ولایت های بدخشان و تخار سبب شده است که فرماندهان، پوسه های امنیتی را در بدل رشوه با سلاح و مهمات در اختیار طالبان قرار دهند و به گفته مردم محلی، برخی از آنان گلوله و اسلحه به طالبان می فروشند.

تقلب های انتخاباتی اشرف غنی که توانست وی را به ریاست جمهوری برساند از دل چنین معامله ای شکل گرفت، فرایند فساد بهترین منبع تغذیه چنین حکومت و مقام های فاسد است.

بدخشانی که روزگاری به ولایت مقاومت در برابر حکومت طالبان معروف بود اکنون به دست حکومت وحدت ملی و وجود مقام های فاسد، محل غارت طالبان شده است و گذرگاهی برای ورود تروریستان و قاچاق مواد مخدر.

در این بازی سیاه، می ماند بیش از دو میلیون مردم بی گناه در معامله حکومتی ها با طالبان که همواره قربانی هستند، و اکنون پی می بریم چرا هیچ گاه غنی، طالبان را دشمن خطاب نکرد و برای کرزی حکم برادر را داشتند.