برای پذیرش تقاضای پناهندگی می دانید کدام پناهجو حق پناهندگی را دارد؟

سی سال جنگ دوامدار، بحران و نا امنی خانه وکاشانه ملیون ها هم میهن ما را به آتش کشید وآنان را آواراه ساخت. بیش از دو دهه است که ایشان با عبور از خطر صدها عقبه ای مرگ آفرین راهی اروپا، استرالیا می گردند.

افغانستان سرزمین است که مردم آن از مشکلات جدی تبعیض اجتماعی، جنسیتی، مشکلات امنیتی، خشونت های مختلف رنج می برند. بنابر همین دلایل و احتمالا علل دیگر بعضی از افراد و خانواده ها با فراهم شدن فرصت مهاجرت می نمایند. بخاطر دشوارشدن شرایط پناهنده پذیری درجهان، پناهنده شدن در کشور های مختلف ملتزم کسب اطلاعات از قوانین وظرفیت های مختلف کشور مورد نظر می باشد که در خیلی از موارد پناهجویان افغانستانی به آن توجه لازم را مبذول نداشته بعد از رسیدن به مقصد با مشکلات جدی مواجه می شوند. در ادامه درباره علت جستجوی پناهگاه و ترک وطن معلوماتی ارائه شده است.

هزاران هموطن ما در ترکیه، اندونیزیا، کشورهای اروپایی و کشورهای خاورمیانه با انبوهی ازمشکلات پرونده های پناهندگی دست به گریبان اند که فقدان آگاهی لازم از قوانین و معاهدات بین المللی در رابطه به پناهندگی، عمده ترین مشکل است که علت اصلی بازگشت ویا اقامت طولانی آنان را در کمپ ها اردو گاه ها تشکیل می دهد.

نکات اساسی در پرونده های پناهندگی

هنگام طی مراحل پروسه تقاضای پناهندگی چندین مصاحبه “انترویو” با متقاضیان صورت می گیرد. سوال های بسیاری از پناهجو پرسیده خواهد شد. پاسخ هر یک سوال دارای اهمیت خاص بوده وعلت ترک وطن و تصمیم برای پناهنده شدن سوال نهایت مهم و سرنوشت ساز می باشد. پاسخ همین سوال مشخص می کند که متقاضی مذکور مستحق پناهنده گی میباشد یا خیر.

برای پذیرش تقاضای پناهندگی قبل از هرچیز، فرد پناهنده باید مجموعه ای گفته هایش را آماده کند. مطابقت متن تقاضای پناهندگی خویش را با معاهدات پناهندگی بسنجد. رابطه منطقی گفته ها یا ادعای پناهندگی خود را با مصداق واقعی ادعای داده شده  ودلایل دست داشته خودش باز بینی کند. رابطه منطقی آن را بداند وبه همان درستی نیز بیان نماید. برای توضیح تمام ادعاهایش آمادگی ذهنی داشته باشد. هر چیز  مهم را که مطرح می نماید بعدا یادداشت نماید تا درصحبت بعدی حرفهای متناقضی را مطرح ننماید.

تظاهر به تغییر عقاید ویا گرویدن به گروهای سیاسی، عقیدتی ومذهبی، هیچ تاثیر برپرونده پناهندگی ندارد، زیرا پروسه قانون، جدا  از این گونه بحث ها در این ارگانها تطبیق می گردد. مثلا اگر هموطنی ادعا کند که در ترکیه اعتقادش را تغییر داده است و اساسی ترین دلیلش برای بیرون شدن از افغانستان این باشد، مشخص است که وی در افغانستان تهدیدی متوجه اش نبوده است. به این اساس ممکن پرونده اش رد شود. شاید کمیساریا از خاطر شرایط بد امنیتی، وی را به افغانستان دیپورت نکند ولی وی را در کشوری دیگری نیز جابجا نخواهند کرد.
آیا تقاضای پناهندگی حق یک پناهجو است؟
ماده 14 اعلامیه حقوق بشر”هر کسی حق دارد در برابرتعقیب، شکنجه وآزار، پناهگاهی جستجو کند ودرکشورهای دیگر، پناهگاه اختیارنماید.”

ماده یک کنوانسیون 28 ژوئیه 1951 ژنو: پناهنده کسی است که: “به علت ترس موجه به علل مربوط به نژاد، مذهب؛ ملیت ویا عضویت در بعضی گروه های اجتماعی یا داشتن عقاید سیاسی تحت شکنجه قرار گیرد. در خارج از کشور (کشور اصلی خود) به سر می برد ونمی تواند ویا بعلت ترس مذکور نمی خواهد خودرا تحت حمایت آن کشورقراردهد. یا در صورتی که فاقد تابعیت است وپس ازچنین حوادثی در خارج از محل سکونت دایمی خود به سرمی برد؛ نمی تواند ویابه علت ترس مذکور نمی خواهدبه آن کشورباز گردد.”

موادهای بالا برای دولت ها تکلیف آور است. تقاضای پناهندگی حق است که بر اساس اعلامیه حقوق بشر، توسط دولت ها به رسمیت شناخته شده است. در شرایط کنونی  هیچ کشوری نیست که رسما حق پناهندگی ومکلفیت در برابرآن را انکار نماید.

156669_426پرونده پناهندگی چگونه باید باشد ؟

پرونده همان تقاضا یا مجموعه ای از گفته های است که پناهنده قصد دارد برای مراجع رسمی کمیساریای عالی پناهندگان  و یا یک مرجع دولتی، ارائه نماید. شخص یا به علت تبعیض نژادی تقاضای پناهندگی می دهد، یا به علت ترس موجه  بنابر دلایل سیاسی، عقیدتی، مذهبی، ملیتی ویا به علت عضویت در گروهها یا سازمانهای اجتماعی نمی تواند در کشورخود زندگی کند. پناهجو باید اسناد ومدارک اثباتیه را نیز همراه داشته باشد. ترس موجه درینجا بدین معنی است که ترس پناهجو دلیل داشته باشد ومصاحبه کننده را متقاعد نماید.

هر پناهجو به هنگام درخواست پناهندگی بایستی نشان دهد چرا مجبور به ترک کشورش شده است؟ چه مشکلی در کشورش دارد که نمیتواند در آنجا زندگی کند؟ اگر به کشورش بازگردانده شود چه خطری وی را تهدید خواهد کرد؟
مشکلی که سبب شده است پناهجو کشورش را ترک کرده و مجبور به درخواست پناهندگی شود پرونده پناهندگی گفته میشود.
معمولا پناهندگان ازافغانستان دلایل وشواهد مادی به خاطر بحران واقعی در کشوربا خود ندارند. اما استدلال منطقی برای توضیح  ادعا واثبات ناامن بودن محل زندگی در افغانستان، بشکلی که پناهنده بتواند میان ادعا ودلایل خود هماهنگی ایجاد نماید، کافی است. اما اگر کسی ادعا کند که از کودکی در ایران یا پاکستان زندگی نموده است اما به خاطر ناا منی وخطر جان ومال اش  نمی تواند در خانه اش مثلا در هزاره جات یا دریکی از ولایتهای شمال افغانستان بازگشت نماید. روشن است که این ادعا برای اهالی آگاه از اوضاع افغانستان قناعت آور نیست. زیرا، وقتی کسی در جایی زندگی نه کرده باشد در انجا نه دوستی دارد ونه دشمنی.

بدین ترتیب پرونده موفق خصوصیات ذیل را باید داشته باشد:

تقاضا را باید علت های مثل: تبعیض نژادی، مذهبی، اجتماعی، سیاسی، عقیدتی ویا تبعیض جنسی  توجیه نماید.
تناقض وتضاد در متن تقاضا ومجموعه گفته هایش نباشد.
هر ادعای میزان موفقیت اش به اسناد ومدارک روشن واستدلال قناعت آور بستگی دارد.
یکی از مدارک قوی برای توجیه  مورد خشونت وتجاوز واقع شدن، منطقه جنگی وناامن افغانستان است که معمولا توسط خبر گزاری ها بازتاب یافته است. البته که ادعا از منطقه ناامن بودن باید واقعی ودرست باشد. زیرا در صورت دروغ بودن، پناهنجو نمی تواند رابطه منطقی میان زندگی خود ومنطقه نا امن را توضیح دهد. پرونده اقتصادی ویا تحصیلی چنانچه برخی جوانان ارائه کرده اند قابل قبول نیست.
دلایل تقاضای پناهندگی باید مبنای واقعی داشته باشد. مثلا یک هم وطن پشتون اگر ادعا کند که در هلمند مورد تبعیض نژادی یا مذهبی قرار گرفته است آشکارا مبنای واقعی ندارد. در حالکه برعکس یک هم وطن هزاره یا ازبک اگر ادعا کنند که مورد تبعیض  نژادی، مذهبی، عقیدتی و سیاسی در هلمند واقع شده اند، هیچ کسی نمی تواند آن را انکارنماید.
پرونده تقاضای پناهندگی بر اساس چند محور ونکته اساسی، ساده وطبیعی ترتیب شود. پرونده نباید آن چنان پیچیده باشد که گوینده، مصاحبه کننده وترجمان درکوچه وپس کوچه های آن گم شود.
مثلا اگر کسی ادعای مهم سیاسی یا ماجراجویی های عجیب وغریبی در پرونده خود ارائه نماید، امامدارک مشخص نه از نظر استدلال ونه از نظر شخصیتی وظاهری داشته باشد، انگاه پرونده به مخاطره می افتد. به خصوص اگر با واقعیت های جاری نیز هماهنگ نباشد.
یک پناهجو اغلب قادر به ارائه سند و مدرک در رابطه با کیسش نمی باشد. دربیشتر موارد فرد پناهجو با کمترین مدارک از کشورش فرار می‌کند و گاهی حتی مدارک شخصی خود را پشت سر می گذارد. بنابراین با وجودیکه پناهجو وضیفه اثبات کیسش را به عهده دارد اما ارزیابی اسناد و مدارک مربوطه برعهده مسئولین و پناهجو هردو است. حتی در چنین شرایطی باز هم امکان دارد بعضی گفته‌های پناهجو تناقض ایجاد کرده و کیسش را خراب کند.
تهیه پرونده در تمام دنیا کار قانونی ای نیست، ممکن خیلی به شما توصیه کند که با شما در تهیه پرونده تان همکاری می کند، متوجه باشید که درینصورت هم آنها مجرم اند و شما نیز درین جرم وی را همکاری کرده اید ولی حق این را دارید که از قبل یک وکیل قانونی بگیرید و و مشخص است که وکیل قانونی تان اجرت مشخص از شما خواستار است و یا اینکه وکیل که سازمان در اختیار شما می گذارد اعتماد کنید.

n00002681-bدر ارائه پرونده به موارد زیر باید توجه داشت:
پناهجو بایستی بتواند مشکل خود را به طور قابل فهم برای مامورین اداره مهاجرت توضیح دهد.
یک پرونده شفاهی یک پرونده ضعیف است. پرونده بایستی همراه با مدارک کافی باشد تا شانس موفقیت بالایی داشته باشد.
با آمادگی کامل و تسلط کافی به پرونده درخواست پناهندگی دهید. ماموران اداره مهاجرت اغلب افراد باتجربه ای هستند و دهها پرونده پناهندگی را بررسی کرده اند. آنها به خوبی می توانند نقاط ضعف پرونده را پیدا نموده و پناهجو را مورد سوال قرار دهند.
تلاش کند تا گفته هایش را توسط مدارک موجود تقویت کند و یا توضیحی موجه برای نداشتن هیچ مدرکی بدهد. و اگر لازم باشد تلاش بیشتری کند تا مدارکی بدست آورد.
کلیه اطلاعات مربوط به خود را یا در رابطه با تجربیات گذشته‌اش به جزئیات کامل فراهم کند تا به مصاحبه گر امکان بنا کردن اطلاعات مربوطه را بدهد. از او پرسیده شود یا توضیحی ربط دار بدهد و کلیه دلایل حامی کیسش برای گرفتن پناهندگی را نیز ذکر کند و تمام سئوالاتی که از او می‌شود را نیز جواب بدهد.
سعی کند قبل از ارائه پرونده چندین بار آنرا مطالعه نموده و برای سوالات احتمالی که از شما پرسیده خواهد شد جواب قانع کننده داشته باشید.
پرونده باید متناسب با شرایط کشورتان باشد. ماموران اداره مهاجرت از شرایط کشور پناهجو از جمله شرایط سیاسی، اجتماعی، مذهبی و امنیتی اطلاعات کافی دارند.
پرونده خود را بنویسید. وقتی پرونده به صورت مکتوب باشد نقاط ضعف و قوت ان بهتر قابل تشخیص هستند، تسلط به پرونده آسانتر میشود و احتمال فراموش کردن نکات مهم پرونده کاهش می یابد.حتی می توانید پرونده نوشته شده خود را به جلسه مصاحبه برده و از روی ان، پرونده خود را ارائه دهید.
پرونده خود را پیچیده نکنید. آوردن نکات غیرضروری در پرونده سبب می شود دست ماموران اداره مهاجرت باز باشد تا سوالات بیشتری از شما بپرسد و در جاهایی که خود شما نیز پیش بینی نمی کنید شما را به اصطلاح “گیر بیندازد”. در تهیه پرونده هدف تنها یک چیز است: اینکه نشان دهید امنیت شما درکشورتان در خطر است.
وقتی مامور اداره مهاجرت از شما سوالی میپرسد تنها به همان سوال جواب دهید. توضیحات اضافی نه تنها کمکی به پرونده نمی کند بلکه این فرصت را به مامور اداره مهاجرت می دهد تا سوالات جدیدی از بین گفته های شما استخراج کند.
به حالات روحی و حرکات خود توجه داشته باشید. در نظر داشته باشید که شما یک پناهجو هستید که به زور از کشور خود رانده شده اید و مجبور به ترک کشور، اقوام و دوستان و کل زندگی خود شده اید. طبیعتا چنین فردی از شرایطی که برایش پیش آمده است ناراحت است. در واقع افراد مصاحبه گربه دنبال این هستند که ببینند آیا شما در گفته های خود صادق هستید یا خیر.
توجه داشته باشید که جرمهای معمولی که در همه جای دنیا جرم محسوب می شوند و شامل قوانین پناهندگی نمی شوند. افرادی که به دلایل دزدی، کلاهبرداری، ضرب و جرح، قتل، بدهکاری و… تحت تعقیب هستند شامل قانون پناهندگی نمی شوند.

بنابرین: هیچ دلیلی غیر از دلایل قید شده در کنوانسیون 1951 ژنیو یک پناهجو را مستحق به در یافت پناهندگی مطرح نمی تواند. گرچه در برخی موارد بنا بردلایل بشر دوستی، مریضی های غیر قابل علاج در کشور بومی متقاضی وغیره می تواند باعث پذیرش تقاضای پناهندگی یک پناهجو گردد که همراه با دشواری های خاص طی مراحل شده و زمان بیشتری را دربر خواهد گرفت
توجه داشته باشید که وضعیت خراب اقتصادی، رفاهی، معیشتی و یا آسیبهای طبیعی “خشک سالی، طوفان، سیل، زلزله وغیره” باعث پذیرش تقاضای پناهندگی نمی شود.

همچنین ارتکاب جرم و قتل که باعث خطر و تهدید جانی یک متقاضی بوده باشد و شخص مذکور مجرم ویا قاتل محسوب گردد، چانس پذیرفته شدن چنین اشخاص بسیار محدود می باشد
بربرگرفته شده از ویب سایت انجمن پناهندگان افغان درترکیه