به یاد شهــــدای هــزاره باکستان این جـمله ها را مینوسم من شاعر نیستم اما غـم شهـادت این این عزیزان احساس شاعری به من میدهـد
آنهاچون شقایق بودندچون سوسن وسنبل
چون میخک ولاله
آنهـــاچون گلســـــتان بودند
آنهــاداســتانی بود پرماجرا کوتاه
چون شعر مــوزون
بودپرمعنی ودلخواه
خوشبوترازگل بودند
زیباتر ازگلبرگـهــــــــا
اما از این جا رفتند
با کــــاروان مـــرگ همچون یاران کربلارفتند باپا هــای بریده وپیکــرهــای واژگــــون حتی نتوانستندتمام اعضــای بدن خود باخودبیبرندبه جـاگــذاشتندبرای لاله ها
اما میدانم که آنهاهرگـز نه مرده اند زیرا شهید شده اند آنهانوید دهنده صبح روشن و
فردای دنیــارا نور امید است
با احــترام به خانواده هـای معزز شهــدا
(هادی نجفی طاقچین تمکی)
هیچ نظری موجود نیست: