درآن نفس که بمـــیرم درآرزوی توباشم

در ان نفس که بمیرم ، در ارزوی تو
                باشم بدان امید دهم جان که خاک کوی توباشم
به وقت صبح قیامت که سر ز خاک برارم
                به گفت و گوی تو خیزم به جستجوی تو باشم
به مجمعی که در اینده شاهدان دو عالم
                      نظر به سوی تو دارم غلام روی تو باشم
حدیث روضه نگویم ، گل بهشت نبویم
                   جمال حور نجویم ، دوران به سوی تو باشم
به خوابگاه عدم گر هزار سال بخسبم
                  به خواب عافیت آن گه به بوی موی تو باشم
می بهشت ننوشم ز جام ساقی رضوان
                  مرا به باده چه حاجت که مست بوی تو باشم
هزار بادیه سهل است با وجود تو رفتن
                        اگر خلاف کنم سعدیا به سوی تو باشم
(سعدی)